Κι εκεί που λέμε “Ως ήταν, πιάσαμε πάτο. Δεν πάει παρακάτω”, έρχεται κάτι νέο που μάς λέει “Φίλες και φίλοι μπορούμε και χειρότερα!” υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο τους συλλόγους και τον αθλητισμό στα μάτια όλων.

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Η πρώτη συμπεριλαμβάνει αυτούς που μισούν τα γενέθλιά τους, νιώθουν το βάρος ενός ακόμα χρόνου να πέφτει στους ώμους τους, σιχαίνονται να απαντούν σε μηνύματα…

Όταν ήρθε ο Ματίας Αλμέιδα στην ΑΕΚ, δεν μπορούσαμε να μην διακρίνουμε τη σπίθα, την τρέλα, τη λάμψη στα μάτια του. Τη δίψα του όχι για τις νίκες, αλλά για τη γιορτή, για το χαμόγελο που φέρνουν αυτές.

Μαμά τι είναι μητρότητα; με ρώτησε πριν από λίγες ημέρες η Διοχάντη. Κι ενώ πήρα φόρα να της απαντήσω με άνεση, οι λέξεις στριμώχτηκαν τόσες πολλές στο λαιμό μου που τελικά δεν μπορούσε να βγει καμία.

Διάβαζα για την αποχώρηση του Τζέιμι Βάρντι από την Λέστερ μετά από 13 χρόνια και την ίδια στιγμή -μπορεί και με την ίδια αφορμή- ο γιος μου συζητούσε με το Chatgpt