Στο πλαίσιο του moto “γηράσκω αεί διδασκόμενη” ή keep on learning για να με καταλαβαίνετε όλοι καλύτερα, αποφάσισα να παρακολουθήσω τη σχολή προπονητών ποδοσφαίρου UEFA C της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ναι. Τώρα στα γεράματα. Για πολλούς λόγους. Και εξηγούμαι…
Είτε είσαι απλή φίλαθλος, είτε δημοσιογράφος με εξειδίκευση στα αθλητικά, είτε γυμνάστρια απόφοιτος ΤΕΦΑΑ, είτε γυναίκα απλά, σε λένε άσχετη με το ποδόσφαιρο. “Τι ώρα είναι το Τσάμπιονς Λιγκ;”, “τι είναι το οφσάιντ;”, αν “είναι πλέι οφ ή πλέι οφς;”… και άλλες τέτοιες κρύες ατάκες συνοδεύουν τη γυναίκα που κάθεται να δει ποδόσφαιρο. Λες και χρειάζεται να έχεις αποφοιτήσει από καμία Ανωτάτη Ποδοσφαιρική Σχολή για να παρακολουθήσεις μπάλα. Λες και χρειάζεται κανένα πτυχίο για να καταλάβεις το ματς, λες και πρέπει να αποκτάς συνεχώς πιστοποιήσεις αν πραγματικά αντιλαμβάνεσαι την ανάπτυξη ενός ποδοσφαιρικού παιχνιδιού ή την τακτική που ακολούθησε ο Ραζβάν (ο Λουτσέσκου, ντε!).
Καμιά φορά χρειάζεται να κάνεις κι εσύ, όσα χιλιόμετρα κάνει ένας αμυντικός χαφ την ώρα του αγώνα, ώστε να αποδείξεις ότι καταλαβαίνεις πότε μία ομάδα ποδοσφαίρου αμύνεται ή πότε κάνει επίθεση. Γουάου.
Και φυσικά από την θέση μου (της δημοσιογράφου με εξειδίκευση στα αθλητικά ντε!) αν υποθέσουμε, αν και αν.. και ΑΝ ήθελα ποτέ να κάνω ρεπορτάζ ή μετάδοση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα (ναι, έχω εξομολογηθεί πριν το γράψω) καλύτερα να μασήσω καμιά τσίχλα από να το ξεστομίσω ή ακόμα καλύτερα να πλύνω τα πιάτα του δείπνου μας, άσχετα αν έχω στο σπίτι μου πλυντήριο πιάτων…
Οι άνδρες θεωρούν ότι το ποδόσφαιρο είναι αποκλειστικά και μόνο δική τους υπόθεση. ΟΚ, όχι όλων. Των περισσότερων, όμως σίγουρα.
Οι γυναίκες, εκτός από τις παίκτριες που εντάξει τις αφήνουμε να παίξουν, οι άλλες απαγορεύεται να μιλούν για ποδόσφαιρο. Αρχισυντάκτης μου μού έχει κάποτε πει: “τι να μας πει εσύ για το ποδόσφαιρο, που δεν ξέρεις ότι από το πλάγιο άουτ δεν μπαίνει απευθείας γκολ”… Προφανώς και δεν είναι όλοι έτσι. Το γυναικείο ποδόσφαιρο έχει κάνει άλματα προόδου, αλλά ο δρόμος να γίνει σαν το ανδρικό είναι μακρύς ακόμα. Για να μην πω για την ισότητα στις αμοιβές, στα τηλεοπτικά δικαιώματα ποδοσφαιρικών αγώνων, αλλά και την απλή αποδοχή ότι και οι γυναίκες ναι, μπορούν να είναι και καλές στην μπάλα, αλλά και στην ανάλυση ποδοσφαιρικών ματς…
Ως πρόεδρος της Ηφαιστίας και θέλοντας να δώσω το καλό παράδειγμα της συνεχούς μάθησης αποφάσισα μαζί με έναν από τους coaches μου να παρακολουθήσω την σχολή προπονητών της ΕΠΟ, UEFA C. Δηλαδή, το πρώτο βασικό πτυχίο από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, ώστε να μπορείς να πεις ότι δεν είσαι άσχετη, αλλά μπορεί να διδάξεις κιόλας ποδόσφαιρο. Η σχολή είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Θυμήθηκα τότε που σπούδαζα στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης και πόσο μου έχει λείψει να είμαι σε γήπεδο. Θυμήθηκα ότι ο λόγος που ήθελα να ασχοληθώ με το αθλητικό ρεπορτάζ ήταν η αγάπη μου να είμαι κοντά στα σπορ. Να μπαίνω σε γήπεδα, να βλέπω όλα τα αθλήματα από κοντά, να παρακολουθώ αγώνες, να βρίσκομαι κοντά στους αθλητές. Έτσι, θεώρησα τότε, ότι το αθλητικό ρεπορτάζ ήταν μια καλή εξέλιξη στις σπουδές μου.
Μπράβο στην ΕΠΟ που οι γυναίκες δεν πληρώνουν το παράβολο για να παρακολουθήσουν τη σχολή. Δεν το περίμενα αυτό για να είμαι ειλικρινής. Με εξέπληξε.
Δεν της το ‘χα (της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, ντε!). Είναι μία από τις δράσεις της με την οποία δεν είχε τύχει να ασχοληθώ, επειδή δημοσιογραφικά για όλα όσα κακά γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο φταίει αυτή (η ΕΠΟ, ντε!).
Οι καθηγητές της σχολής Αγγελος Κυρανούδης και Θωμάς Μεταξάς είναι ξεκάθαρα γνώστες του αντικειμένου και πολύ μεταδοτικοί. Με χρόνια στην πλάτη τους το ποδόσφαιρο, στην πράξη, στην έρευνα, στη διαδσκαλία, στην ανάπτυξή του ήταν πάρα πολύ ενδιαφέροντες ομιλητές.
Μάλιστα ο Άγγελος Κυρανούδης έχει γράψει και βιβλίο, το οποίο το πήρα και το διαβάζω, για την προπόνηση στις αναπτυξιακές ηλικίες. Είναι εντυπωσιακή η έρευνα του για το ποδόσφαιρο στις ηλικές από 5 μέχρι 12 ετών και πολύ χρήσιμο να ξέρεις ότι για να μάθεις ένα αγόρι ή ένα κορίτσι μπάλα δεν πρέπει μόνο να γνωρίζεις να κάνεις πάσα με το εωτερικό του ποδιού, αλλά να έχεις πρώτα ενημερωθεί για τον τρόπο που μεγαλώνει το σώμα του, αλλά και η ψυχούλα του.
Είμαι, λοιπόν εντυπωσιασμένη από την πρώτη επαφή μου με την σχολή προπονητών UEFA C και έχω πολύ όρεξη για διάβασμα και ποδόσφαιρο. Στην Γυμνασική Ακαδημία, στην επιλογή του μαθήματος ποδόσφαιρο, ο καθηγητής μου μού έλεγε να μάθω να οδηγώ την μπάλα χωρίς να κοιτάω τα πόδια μου, αλλά να βλέπω το γήπεδο με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που αποφοίτησα, αλλά να είναι σίγουρος ότι αυτή η συμβουλή του έχει πιάσει τόπο.
